Dieta Twojego dziecka

Czy istnieją badania potwierdzające, że odpowiednia dieta może wyleczyć ADHD, albo choć zmniejszyć jego objawy?

ADHD jest zaburzeniem charakteryzującym się nadmierną ruchliwością, brakiem koncentracji uwagi oraz nadmierną impulsywnością. Uważa się, że przyczynami wystąpienia ADHD są czynniki genetyczne i środowiskowe. Leczy się je za pomocą psychoterapii, możliwe jest też podanie leków. Co jakiś czas pojawiają się również doniesienia, że ADHD można leczyć jakąś dietą. Czy tak faktycznie jest?

Dieta bezglutenowa a ADHD

Badania pokazują, że wprowadzenie diety bezglutenowej (która było nie było jest dosyć restrykcyjnym sposobem żywienia) nie jest zalecane u osób z ADHD. Wyjątek stanowi sytuacja, w której osoba cierpiąca na ADHD choruje również na celiakię lub nietolerancję glutenu – wtedy dieta bezglutenowa jest konieczna. Zastanawiano się, czy ADHD po prostu nie idzie w parze z celiakią. Jednak to nie jest reguła. Może się zdarzyć, że efektem ubocznym celiakii jest problem z koncentracją uwagi i wtedy odstawienie glutenu pomaga, ale nie będzie tak w każdym przypadku ADHD.

Dieta Feingolda

Amerykański pediatra i alergolog Benjamin F. Feingold w latach siedemdziesiątych XX w. postawił hipotezę, że syntetyczne dodatki do żywności oraz salicyniany (które występują również naturalnie w żywności, np. w pomidorach, czy morelach) mogą przyczyniać się do rozwoju ADHD u dzieci. Badania przeprowadzone przez lekarza wskazywały, że u ponad połowy dzieci, u których z diety wyeliminowano ww. substancje, zmniejszyły się objawy astmy, pokrzywki oraz ADHD. Jednak kolejne badania przeprowadzane w celu weryfikacji tej hipotezy dawały sprzeczne wyniki. Stąd nie można jednoznacznie powiedzieć, że dieta Feingolda leczy ADHD. Jeżeli jednak z jednej strony dieta dziecka będzie się wiązała z ograniczeniem spożycia żywności wysokoprzetworzonej (w tym zawierającej syntetyczne dodatki do żywności), a z drugiej pozostanie dietą dobrze zbilansowaną, wówczas będzie po prostu korzystana dla organizmu, choć może pozostać bez wpływu na objawy ADHD.

Dieta oligoantygenowa

Jest to restrykcyjna dieta eliminacyjna. Ma za zadanie wykryć żywność, która powoduje pojawienie się reakcji alergicznej lub niewłaściwego zachowania. Istnieje teoria, według której ADHD może być związane z alergią, stąd pomysł zastosowania diety oligoantygenowej u dzieci cierpiących na ADHD. Ten sposób żywienia zakłada odstawienie z codziennego menu pokarmów mogących silnie uczulać, takich jak m.in.: mleko, jajka, cytrusy, czekolada, czy orzechy. Dieta przeważnie przebiega w dwóch fazach. Faza pierwsza – eliminacyjna, trwa pomiędzy 3 a 5 tygodni i polega na całkowitym odstawieniu wszystkich typów żywności uważanych za uczulające. Można jeść tylko pokarmy hypoalergizujące, m.in.: wodę, ryż, mięso z indyka, jagnięcinę, marchewkę, gruszki. Etap ten jest bardzo restrykcyjny i może powodować niedobory żywieniowe. Jeżeli w fazie pierwszej dojdzie do zmniejszenia objawów, znaczy to, że któryś z odstawionych produktów spożywczych mógł je wywoływać. Wtedy przechodzi się do fazy drugiej, po kolei, pojedynczo przywracając do menu wykluczoną żywność i obserwując reakcje organizmu. Jest to proces powolny. Etap drugi może trwać nawet 18 miesięcy. Etap pierwszy diety ologoantygenowej daje spore zmniejszenie niechcianych objawów u około 30% dzieci. Niestety rozszerzenie diety powoduje nawrót objawów. Dieta ta jest niezwykle restrykcyjna i sosowana przez dłuższy czas może prowadzić do niedoborów pokarmowych. Nie należy stosować jej na własna rękę, a zawsze pod kontrolą lekarza i dietetyka.

Uważa się również, iż na rozwój oraz pogłębienie się objawów ADHD u dzieci mogą mieć wpływ długotrwałe niedobory takich elementów jak: cynk, żelazo, magnez, jod oraz niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych. Warto więc przeanalizować nie tylko to co ewentualnie powinno się wykluczać z diety dziecka, ale również to co koniecznie musi się w niej znaleźć.